Sakramenty i obrzędy
Chrzest
Bierzmowanie
Małżeństwo
Namaszczenie
Pogrzeb
Chrzest
Dokumenty potrzebne do sakramentu chrztu:
1 - akt urodzenia dziecka (odpis),
2 - dane o rodzicach chrzestnych (imiona, nazwiska),
3 - zaświadczenia z parafii zamieszkania rodziców chrzestnych o praktykowaniu wiary.
Pan Jezus ustanowił sakrament chrztu świętego po Zmartwychwstaniu mówiąc do Apostołów "Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu: W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego." Mt 28, 19
Co to jest chrzest?
Chrzest jest to pierwszy i najpotrzebniejszy sakrament, który gładzi grzech pierworodny, daje nam życie nadprzyrodzone i czyni nas członkami Kościoła katolickiego. Kto bowiem nie przyjmie sakramentu chrztu, nie może uzyskać zbawienia według słów Pana Jezusa: "Jeśli się ktoś nie narodzi z wody i Ducha Świętego, nie może wejść do Królestwa Bożego" (J 3,5).
Prosimy o zastanowienie się przy wyborze imienia dla dziecka. Polskie imiona są piękne i jest z czego wybrać, nie musimy brać przykładów z innych krajów. Co prawda decyzja należy do rodziców, ale należy wziąć pod uwagę również dobro dziecka, by gdy stanie się dorosłe nie zastanawiało się dlaczego rodzice dali mu takie imię, a nie inne.
Bierzmowanie
Dokumenty potrzebe do sakramentu Bierzmowania:
1 - metryka chrztu,
2 - zaświadczenie o uczestnictwie w katechezie szkolnej lub ostatnie świadectwo katechizacji,
3 - w przypadku osób starszych - świadectwo ukończenia katechizacji szkolnej.
Bierzmowanie jest dopełnieniem i umocnieniem tego, co zostało zapoczątkowane chrztem, czyli nowego życia, "z wody i Ducha".
Kościół jako wspólnota potrzebuje koniecznie sakramentu bierzmowania, gdyż dojrzałe spełnienie jego zbawczej misji możliwe jest tylko na drodze osiągnięcia dojrzałości wspólnotowej przez jego członków. Skutkiem sakramentu bierzmowania jest pełne wylanie Ducha Świętego, jakie niegdyś stało się udziałem Apostołów w dniu Pięćdziesiątnicy.
Bierzmowany (dorosły "dojrzałością Chrystusową") zostaje w pełni zaangażowany przez Chrystusa i Kościół, staje się świadomym apostołem Chrystusa, głosicielem Ewangelii i w świecie: w swym zawodzie i w polityce, w rodzinie i w społeczeństwie, na ulicy i w kościele.
Małżeństwo
Dokumenty potrzebne do Sakramentu Małżeństwa:
1 - aktualne / tj. z datą do 3 miesięcy wstecz/ metryki chrztu,
2 - dowody osobiste,
3 - ostatnie świadectwo katechizacji,
4 - świadectwo bierzmowania,
5 - zaświadczenie o uczestnictwie w katechezie przedmałżeńskiej,
6 - zaświadczenie z Urzędu Stanu Cywilnego (niezbędne gdy małżonkowie chcą, aby ślub kościelny pociągał za sobą również skutki cywilno-prawne - tzw. ślub konkordatowy lub akt ślubu, jeśli wcześniej zawarto związek cywilny.
Nowi ludzie... dotąd dwoje, lecz jeszcze nie jedno, odtąd jedno, chociaż nadal dwoje.
Narzeczeni zgłaszają się w kancelarii parafialnej na trzy miesiące przed ślubem z:
- metryką chrztu z datą nie przekraczającą 3 miesięcy od dnia jej wydania, fakt zawarcia małżeństwa przekazywany jest także do parafii miejsca chrztu i jest odnotowany w Księdze Metrykalnej.
- świadectwo z katechezy z zakresu szkoły ponadpodstawowej (licealnej, zawodowej, technicznej). Kandydaci, którzy nie mają takiego świadectwa zobowiązani są do skorzystania z tzw. katechumenatu przedmałżeńskiego.
- zaświadczenie o uczestnictwie w katechezie przedmałżeńskiej (nie jest to świadectwo katechezy)
- informacją o bierzmowaniu, jeżeli osoba przyjęła sakrament bierzmowania, a fakt ten nie jest odnotowany w metryce chrztu, uzyskuje potwierdzenie przyjęcia tego sakramentu z parafii, w której została bierzmowana
- dowodami osobistymi,
- wdowcy - z metryką zgonu współmałżonka,
- zaświadczenie z Urzędu Stanu Cywilnego (gdy małżonkowie chcą aby ślub kościelny pociągał za sobą również skutki cywilno-prawne tzw. ślub konkordatowy) lub akt ślubu, jeśli wcześniej zawarto związek cywilny- zaświadczeniem z Urzędu Stanu Cywilnego stwierdzającym brak okoliczności wyłączających zawarcie małżeństwa ważnym trzy miesiące.
Namaszczenie
"Następnie przywołał do siebie Dwunastu i zaczął ich rozsyłać po dwóch... Oni więc wyszli i wzywali do nawrócenia. Wyrzucali też wiele złych duchów oraz wielu chorych namaszczali olejem i uzdrawiali." Mk 6, 7-13
Sakrament namaszczenia chorych nie jest sakramentem przeznaczonym tylko dla tych, którzy znajdują się w ostatecznym niebezpieczeństwie utraty życia.
Jest to sakrament, który daje nam specjalną łaskę cierpienia, łaskę chrześcijańskiego przyjmowania i przeżywania choroby. Dlatego nie bójmy się tego sakramentu! Odpowiednia zatem pora na przyjęcie tego sakramentu jest już wówczas, gdy wiernym zaczyna grozić niebezpieczeństwo śmierci z powodu choroby lub starości. Odrzućmy fałszywe myślenie i odczucia związane z namaszczeniem chorych.
Nie łączmy tego sakramentu ze śmiercią!
Pierwszą łaską sakramentu namaszczenia chorych jest łaska umocnienia, pokoju i odwagi, by przezwyciężyć trudności związane ze stanem ciężkiej choroby lub niedołęstwa starości. Ta łaska jest darem Ducha Świętego, który odnawia ufność i wiarę w Boga oraz umacnia przeciw pokusom złego ducha, przeciw pokusie zniechęcenia i trwogi przed śmiercią. Wsparcie pana przez moc Jego Ducha ma prowadzić chorego do uzdrowienia duszy, a także do uzdrowienia ciała, jeśli taka jest wola Boża. Ponadto "jeśli popełnił grzechy będą mu odpuszczone".
Jest ono ostanie w szeregu świętych namaszczeń, które wyznaczają etapy życia chrześcijanina: namaszczenie przy chrzcie wycisnęło na nas pieczęć nowego życia; namaszczenie przy bierzmowaniu umocniło nas do życiowej walki. To ostatnie namaszczenie otacza koniec naszego ziemskiego życia jakby ochroną, zabezpieczającą nas na ostatnią walkę przed wejściem do domu Ojca.
Sakrament chorych można przyjąć wiele razy w ciągu swojego życia.
Co należy przygotować na przybycie kapłana do domu chorego?
- stolik, na nim krzyż,
- obok zapalona świeca,
- spodeczek, na nim nieco waty lub chleba,
- woda święcona,
- szklanka z wodą i łyżka,
- ręcznik.
Pamiętajmy o godnym przyjmowaniu sakramentu. Domownicy wraz z kapłanem i chorym wspólnie się modlą.
W naszej parafii odwiedziny chorych w Adwencie i w Wielkim Poście oraz zawsze na życzenie wiernego.
Pogrzeb
W obrzędach pogrzebowych Święta Matka Kościół nie tylko poleca Bogu zmarłych, lecz także umacnia nadzieję swoich żyjących dzieci i wyznaje wiarę, że kiedyś wszyscy ochrzczeni zmartwychwstaną z Chrystusem.
W obrzędach pogrzebowych swoich dzieci Kościół obchodzi z wiarą paschalne misterium Chrystusa i modli się, aby ci, którzy przez chrzest zostali wszczepieni w śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa, z Nim przeszli przez śmierć do życia. Muszą oni przejść oczyszczenie duszy, aby mogli być przyjęci do grona świętych i wybranych w niebie, w ciele zaś będą oczekiwać błogosławionej nadziei przyjścia Chrystusa i zmartwychwstania umarłych.
Dlatego Kościół składa za zmarłych eucharystyczna ofiarę, pamiątkę Chrystusa, i modli się za nich. W ten sposób dzięki łączności wszystkich członków Chrystusa to, co zmarłym przynosi duchową pomoc, pozostałym daje pociechę płynącą z nadziei.
Chrześcijanin oprócz Eucharystii sprawowanej za zmarłych modli się za tych którzy odeszli / Brewiarz, Modlitwa różańcowa, Koronka do miłosierdzia Bożego, wypominki, inne /, nawiedza cmentarz, dba o zewnętrzny wygląd grobu i cmentarza. Szczególną formą modlitwy za zmarłych jest Msza święta gregoriańska.
Modlitwa za zmarłych, do której zachęca wiernych Kościół, jest wyrazem ufności w Boże miłosierdzie, większe od niedoskonałości życia człowieka i jego grzechów. Jak pisze św. Paweł: „On, który nawet własnego Syna nie oszczędził, ale Go za nas wszystkich wydał, jakże miałby wraz z Nim i wszystkiego nam nie darować?” (Rz 8,32). Wiara w zmartwychwstanie ciała i życie wieczne, które Jezus obiecuje swoim uczniom, stanowi fundament chrześcijaństwa, dlatego właśnie modlimy się o odpuszczenie grzechów i chwałę nieba dla naszych bliskich, którzy odeszli z tego świata.
Strona zrobiona w kreatorze stron internetowych WebWave